πρηδών

-όνος, ἡ, Α

1. φλεγμονή, πρήξιμο

2. φρ. «αἱ τῆς φλεγμονικῆς πρηδόνες» — λέγεται προκειμένου για εντερική διάταση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πρη- τού πίμ-πρη-μι* + επίθημα -δών, το οποίο απαντά και σε άλλες ονομ. ασθενειών (πρβλ. σηπε-δών, σπα-δών)].